wróćmy

Są trzy choroby boskie w naszym stuleciu. Na raka wiadomo, umrze każdy, mały, duży, a lekarstwa i tak nie wymyślą, bo po co tylu ludzi na świecie. Depresja jest też, bo czasem biegniemy wolniej niż inni za kawałkiem chleba i już głowa nasza jest taka, że bierzemy wszystko do siebie i coś gdzieś przestaje stykać w poczuciu własnej wartości. Na depresję też umrzeć można i to jest straszne. Ale dla mnie najgorszą chorobą na świecie ( i nie wiem czy była wcześniej czy nie) jest kłamanie. To jest taki syf, że nie dość, że sprawiamy, że nam samym się przestawia wszystko to innym wokół też przestawiamy. A może najgorsze w tym jest to, że choćby ktoś nad tym myślał to i tak nie wymyśli nic, bo to jest nieuleczalne gorzej niż stwardnienia i raki wszystkich narządów. A nos Pinokia to bujda, w sumie jak to, że Disneyowska Mała Syrenka żyła długo i szczęśliwie. I może to jest gorzkie i bezsensowne, ale myślałam zawsze, że mamy gdzieś jakieś wartości, których trzymać się trzeba. Że kłamać bę